Çiçekler gibi olabilmek..
Düşününce ne çok anlam dizilir..
Doğanın içindeki canlı- cansız her varlık bize birseyler anlatır..
Görmek, duymak, hissetmek gerçek bilince götürür insanı..
Hani hep deriz ya yeryüzünün efendisi insandır diye...!
Keşke öyle olabilseydi insan..
Maalesef mevcut şartlar ve düzende efendi olabilecek insan sayısı çok az..
Hırslarının tutsağı olmuş, çirkin ve hoyrat insanlar sarmış yeryüzünün her bir yanını..
Çiçeği, arıyı, kelebeği, kuşu, kediyi, köpeği, ağacı, denizi, gökyüzünü paylaşalım çokça..
Şiiri, edebiyatı, tiyatroyu, müziği, sanat ve sporun her dalını paylaşalım..
Sonra hatırlayalım sevgiyi, şefkâti, iyiliği ve merhameti...!
Dürüstlüğü, vicdanı, hakkaniyeti kuşanalım..
Belki o zaman yeryüzünün efendisi olan insana da ulaşabiliriz..
Belki aynaya baktığımızda görürüz o insanlardan biri olduğumuzu..
Dünya bâki, insan fani...!
Hiç bir dünya malı, mülkü, zenginliği, parası, pulu insana kalmıyor...
Orda burda kulaktan dolma temelsiz bilgilerle , cahil cesaretiyle küheylan olunmuyor..
İnsan sözünün , eyleminin ardını iyi bilmeli yoksa sükut etmeli..
Ağzında dil var diye herseye o dili uzatmamalı..
İnsanın kelâmı çok değerlidir..
Bilerek, anlayarak, kırmadan, incitmeden, yıkıp dökmeden, yakmadan konuşmalı..
İlim bilmeze ilim, bilim bilmeze bilim öğretilemez..
Bazı şeylerin temeli aile atılır, sonrasında okul ve toplum şekillendirir..
Temeli olmayana ne verirsen ver olmayacaktır..
Hep kal kalacaktır..
Kal, olmamış meyvedir, tadı yoktur, tercih edilmez..
Beklenir, olgunlaşması, lezzetlenmesi beklenir..
Nice rüzgarlar, yağmurlar, güneşler, soğuklar geçirir..!
Şu asla unutulmamalı...!
Emeksiz, zamansız herşey sırıtır...
İlim ve bilgi vardır insanı taç eder,
İlim ve bilgi vardır insanı çöp eder...
Zemini boş olana ne verseniz de olmaz..
Yunus Emre , ne güzel demiş :
" İlim ilim bilmektir ilim kendini bilmektir,
Sen kendini bilmezsen ya nice okumaktır."
Sevgi ve Saygılarımla Dostlar..
Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar
