Mecburiyetleri sevmiyorum...
Dayatmaları, kısıtlamaları sevmiyorum...
Korku ve baskıyı sevmiyorum...
Desinler için yapılan şeyleri sevmiyorum..
İçimden gelmeli yapacağım şey...
Ben istemeliyim...
Özgür olmalıyım, dilediğimce...
Sevgi ile olmalı herşey...
Yürekten olmalı her ne oluyorsa...
Hesapsız, beklentisiz, çıkarsız...
İnsanca olmalı...
İnsan olmalı...
Kimsenin zincirlerinin kölesi olmaya gelmedik bu dünyaya...
Kimsenin kurallarına boyun eğmek için gelmedik...
Zorla, baskıyla, korkuyla sevgi olmaz...
Kimsenin kimseyi memnun etmek gibi bir görevi yok...
Yalan tüm düzenler...!
Nerede bir yaptırım varsa orada birilerinin çıkarı vardır...!
Nerede bir yaptırım varsa orada birileri eziliyor, yok ediliyor demektir..
Kimsenin kimseye ne mecburiyeti ne de boyundurluğu yoktur.
Herkes değerli ve biriciktir...
Herkes bu dünyaya iyi şeyler yaşamaya, mutlu olmaya geldi..
Vicdan ve merhamet, göz ve gönül tokluğu, empati insanın paha biçilmez sonsuz cevherleridir.
Nerede insanca birsey varsa koşarım..
Nerede hoyratlık, baskı, zulüm, yaptırım varsa hüzün ve acı kaplar varlığımı...
Kimsenin, kimsenin güneşini söndürmeye hakkı yok...
Güneşine sahip çık, kendine sahip çık...
Asla kendinden taviz verme...
Unutma tek bir tavizle başlar esaret...
Korkma...!
Kendine ve Seni Yardana güven....!
Senin kendi çizgilerin olsun...
Ve kimse o çizgileri aşmaya cesaret edemesin...
Sevgilerimle Dostum...
Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder