Sevgi denince aklınıza ne geliyor..?
Gerçek sevginin ne olduğunu yeryüzünde gerçekten bilen var mı...?
Canlı cansız tüm varlığa bakışınız nedir...?
Göğsünüzün solunda olan kalpten gerçekten haberiniz var mı...?
Ya merhametten, vicdandan, saygıdan, hoşgörüden, empatiden haberi olan ve bunlarla bütün olan yeryüzünde hakikatte kaç kişi var...?
Eğitim ve öğretimle bir yere kadar başarabiliriz belki bazı şeyleri...
Ancak insanın ruhu karanlıksa, yüreği çirkinse, cehaletini de kötülükle besliyorsa bunlar için yapılacak pek birşey yok..
Maalesef kötüleri iyi eden bir formül henüz bulunamadı..
Yeryüzünde bunlar da var..
Siyah ile beyaz gibi, güzel ile çirkin gibi, iyi ile kötü gibi...Daima herşeyin bir zıttı var.. Artı eksi kutuplar gibi.. .
Kimsenin kafasının içine girip zorla birseyler öğretemeyiz.. Kimsenin yüreğini alıp temizleyemeyiz...
İnsan ancak kendisi isterse birşeyler değişir ya da olur..
Hayat denen şu yolda karşımıza her tür insan çıkar.. Önemli olan kendimizi tanımamız, ne isteyip istemediğimizi bilmemiz, bize uyumlu olmayan insanlardan uzaklaşmamız, kötü niyetli insanlardan kendimizi korumamız gerekiyor..
Düşünün doğanın içinde vahşi olan ve olmayan sayısız canlı türü var... Bunlardan en tehlikelisi şüphesiz insandır. Çünkü insan sinsidir, binbir yüzü vardır ve kendini amacına göre gösterir, asla açıkça göstermez.
Oysa diğer canlılara bakın.. Aslan ben kuşum demez, kuş ben kaplanım demez, timsah ben kelebeğim demez, çiçek ben arıyım demez, diken ben gülüm demez, yılan ben sineğim demez... Bu şekilde örnekleri çoğaltabiliriz. Bilirsiniz hepsinin ayrı ayrı ne olduğunu... Gidip de timsaha sarılmazsınız, aslanla konuşmasınız, yılana merhaba demezsiniz, kuştan, gülden, ağaçtan korkmazsınız.. Kelebeği avucunuza alırsınız, arı dan ise kaçarsınız...
Görüyorsunuz değil mi ...? Bütün bu canlılar ormanda hep birlikte yaşarlar ve birbirlerini de iyi bilirler... Kaçmaları, korunmaları gerekenlerin de farkındadırlar. Bizler de onların hangilerinin tehlikeli olup olmadıklarını gayet iyi biliriz.
Yeryüzü insan da dahil bütün bu canlılarla bir bütün.. Yaşamda ustalık tehlikelerden korunarak, iyilik, mutluluk, huzurda keyifle yol alabilmektir.. İnsan yüreğinde sevgi taşırsa iyi olur, vicdanlı ve merhametli olur, adil olur..
Yüreğinde sevgi, iyilik, vicdan, merhamet taşımayanlar yeryüzünün en tehlikeli insanlarıdır. Savaşlar, katliamlar, tacizler, zorbalıklar, şiddetin her türü bu insanlar tarafından yapılmaktadır..
Yolumuz sevgi, iyilik, vicdan, merhamet yolu olsun..Terazimiz doğru tartsın, herşeyde dengeyi sağlayalım.. İyi insanların sayısını artıralım ki, yeryüzü huzur bulsun...
Aslında düşününce huzurun sevgi olduğunu da görebiliyoruz.. Herşey huzurda taçlanır...
Kıssadan hisse olsun Dostlarım...
Sevgi ve Saygılarımla...
Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar
Gerçek sevginin ne olduğunu yeryüzünde gerçekten bilen var mı...?
Canlı cansız tüm varlığa bakışınız nedir...?
Göğsünüzün solunda olan kalpten gerçekten haberiniz var mı...?
Ya merhametten, vicdandan, saygıdan, hoşgörüden, empatiden haberi olan ve bunlarla bütün olan yeryüzünde hakikatte kaç kişi var...?
Eğitim ve öğretimle bir yere kadar başarabiliriz belki bazı şeyleri...
Ancak insanın ruhu karanlıksa, yüreği çirkinse, cehaletini de kötülükle besliyorsa bunlar için yapılacak pek birşey yok..
Maalesef kötüleri iyi eden bir formül henüz bulunamadı..
Yeryüzünde bunlar da var..
Siyah ile beyaz gibi, güzel ile çirkin gibi, iyi ile kötü gibi...Daima herşeyin bir zıttı var.. Artı eksi kutuplar gibi.. .
Kimsenin kafasının içine girip zorla birseyler öğretemeyiz.. Kimsenin yüreğini alıp temizleyemeyiz...
İnsan ancak kendisi isterse birşeyler değişir ya da olur..
Hayat denen şu yolda karşımıza her tür insan çıkar.. Önemli olan kendimizi tanımamız, ne isteyip istemediğimizi bilmemiz, bize uyumlu olmayan insanlardan uzaklaşmamız, kötü niyetli insanlardan kendimizi korumamız gerekiyor..
Düşünün doğanın içinde vahşi olan ve olmayan sayısız canlı türü var... Bunlardan en tehlikelisi şüphesiz insandır. Çünkü insan sinsidir, binbir yüzü vardır ve kendini amacına göre gösterir, asla açıkça göstermez.
Oysa diğer canlılara bakın.. Aslan ben kuşum demez, kuş ben kaplanım demez, timsah ben kelebeğim demez, çiçek ben arıyım demez, diken ben gülüm demez, yılan ben sineğim demez... Bu şekilde örnekleri çoğaltabiliriz. Bilirsiniz hepsinin ayrı ayrı ne olduğunu... Gidip de timsaha sarılmazsınız, aslanla konuşmasınız, yılana merhaba demezsiniz, kuştan, gülden, ağaçtan korkmazsınız.. Kelebeği avucunuza alırsınız, arı dan ise kaçarsınız...
Görüyorsunuz değil mi ...? Bütün bu canlılar ormanda hep birlikte yaşarlar ve birbirlerini de iyi bilirler... Kaçmaları, korunmaları gerekenlerin de farkındadırlar. Bizler de onların hangilerinin tehlikeli olup olmadıklarını gayet iyi biliriz.
Yeryüzü insan da dahil bütün bu canlılarla bir bütün.. Yaşamda ustalık tehlikelerden korunarak, iyilik, mutluluk, huzurda keyifle yol alabilmektir.. İnsan yüreğinde sevgi taşırsa iyi olur, vicdanlı ve merhametli olur, adil olur..
Yüreğinde sevgi, iyilik, vicdan, merhamet taşımayanlar yeryüzünün en tehlikeli insanlarıdır. Savaşlar, katliamlar, tacizler, zorbalıklar, şiddetin her türü bu insanlar tarafından yapılmaktadır..
Yolumuz sevgi, iyilik, vicdan, merhamet yolu olsun..Terazimiz doğru tartsın, herşeyde dengeyi sağlayalım.. İyi insanların sayısını artıralım ki, yeryüzü huzur bulsun...
Aslında düşününce huzurun sevgi olduğunu da görebiliyoruz.. Herşey huzurda taçlanır...
Kıssadan hisse olsun Dostlarım...
Sevgi ve Saygılarımla...
Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder