YAŞAM...

Sen ölmeyi toprak altına girmek mi sanırsın...?
Toprağın üstünde, gökyüzünü gören nefes alan nice ölüler vardır da kimse bilmez..?
İnsan kendi olamıyorsa, görünmez bir kafesin içinde esaret altında ise, sürekli psikolojik işkence içinde ise, o insan yaşıyor mu sanırsınız...?
Sadece nefes almak yaşamak mıdır...?
Saygının, sevginin, nezâketin, hoşgörünün,  empatinin olmadığı bir yaşam alanında yaşamak yaşamak mı sanırsınız ..?
Nice varlık içinde olanlar gördüm,  fakirdiler.. Çünkü  kalpleri katı ve kara, yüzleri ketum ve asık, dilleri zehir saçıyordu...Kibirden öleceklerdi.
Nice yokluk içinde olanlar gördüm, çok zenginlerdi..
Çünkü sevgi dolu kalpleri, güzel bakan gözleri, tatlı dilleri, iyileştiren gülümsemeleri, gökyüzüne uçuran kahkahaları vardı. Alçak gönüllü, hoşgörülü, saygılı ve paylaşımcı idiler..Sevgi ile coşan filiz gibiydiler..
Öyle güzel, mutlu ve sevgi dolu idiler ki ; ölüm çok uzakda idi ..
Yaşam öğretti ki; insani değerlerin olmadığı her yer ölümdü, mezardı, esâretti..
Kimse esâret altında yaşayamaz, sadece nefes alıp verir, o kadar...
Bencillik öldürür, saygısızlık öldürür,  kibir öldürür, sevgisizlik öldürür, nezâketsizlik öldürür...
Ne para pul, ne etiket kariyer...! Hepsi boş,  insan insan değilse...
Her zaman derim...!
Saygı, sevgi, nezâket, hoşgörü, empati, tatlı dil, güler yüz, alçakgönüllü olmak, iyilik  bir insanda  olmazsa olmazdır...Mutlaka herkezde olması gerekendir..Yoksa bunlar, Orada yaşam yoktur..Sadece nefes alıp veren, mutsuz , yaşayan ölüler vardır..
Aldanmayın kimsenin göründüğüne...
Kimler ne derler, çileler içindedir de imdat dahi diyemezler...
Toplumların iyileştirilmesi gerek...Her insanın tek tek iyileştirilmesi gerek..Ev, ev, mahalle, köy, ilçe, il olarak iyileştirilmesi gerek..
İnsani değerlerin yeniden hatırlanması ve yaşatılması gerek.. 
Kibir, bencillik, lüks ve paranın gücüne sempati insanlığı yok eden zehirlerdir...
Bizim sevgiye, saygıya, ilgiye, empatiye, nezâkete, hoşgörüye,  iyiliğe, birliğe ihtiyacımız var..
Yeryüzü yaşayan ölülere değil, gerçekten yaşayan ve yaşatan mutlu, sevgi ve umut dolu, coşkulu insanlara hasret..
Sevgi ve Saygılarımla Dostlarım...

Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar 

GÜVEN...

Bir insan bir kere güven duygunuzu yok ettiyse, bir daha asla söylediğine de yaptığına da  inanasımız gelmiyor..
Güven, bilgiden de önemlidir...!
Ve başka bir şey; biri sürekli size yıkıcı eleştiriler yapıyorsa ve sizde hiç olumlu birşey görmüyorsa burada da kesinlikle  kötülük vardır.. Art niyet vardır.
İnsan, insana ışık olmalı, yol açmalı...
Dürüst ve erdemli bir insan kimsenin ışığını yok edip karanlığa, umutsuzluğa  itmez..
İnsanın son nefesinde dahi umut vardır. Yaradan son nefesimize dahi umut vermiştir.
İnsanlar bilerek ya da bilmeyerek yanlış seçimler yapmak zorunda kalmış olabilirler, kendileri dışında gelişen bir takım şeyler yüzünden yazgıları değişmiş de olabilir. Herşey herşey olabilir.. Bu insanları değersizleştirmez.. Herşey insan içindir. Zaman içinde kimin ne olacağını kimse bilemez..
En zifiri karanlık da aydınlık olur, en imkânsız denilen engel de hiç olur, aşılır.
Ego ve kibir  en kötü yazgıdan da kötüdür...
İnsanları iyice tanımadan, bilmeden, sadece  güvendiğiniz biri tavsiye etti diye kimseye yüksek paye vermeyin, güvenmeyin, inanmayın..
Yarım asırlık ömürde ne insanlar gördüm de bitti sandım dediğimde yeni yeni  insancıklar görüp yine de şaşkınlıklar yaşadım. Sonsuz türü var insanın..  Bitmiyorlar bilin bunu..
Siz, Siz olun kendinize sahip çıkın ve hiç kimseye güvenmeyin. Sadece kendinize ve sizi yaradana güvenin..
Herşeyinize sahip çıkın.
Dünya; egosuna, hırsına yenik, karanlık ve zalim, kötü insanlarla dolu. İyiler de var ancak çok azlar ve çoğu da yaralıdır, zulmedenler tarafından...
Kendinize, çocuğunuza, ailenize sahip çıkın, sırrınızı sahip çıkın, paranıza, emeğinize, zamanınıza sahip çıkın...
Hani geçiyoruz ya şu dünyadan, en azından huzurla ve sevgiyle geçelim.

Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar 

UMUT

Keşke bir çay içmek kadar basit olsaydı hayat...
Keşke bir çiçeğe, böceğe romantik sözler yazmak kadar basit olsaydı hayat..
Yaş ilerleyince  hayatın ergenlerdeki gibi uç uçuş  olmadığını anlıyor insan...

Her zaman derim;
Yaşam çemberi ne kadar küçükse hayaller o kadar basit ve mutluluk da o kadar çok...
Yaşam çemberi büyüdükçe  insan hayallerle, çiçek, böcekle avutamıyor kendini...
Mutluluk denen şey olmuyor, onun yerine insan huzuru arıyor...
Kalabaklıktan tenhalığa, tek başınalığa yol alıyor...

Çoğu konuşmalar lak laktan öteye gitmiyor, zaman ziyân oluyor...
İnsan çemberinin dışına çıktığında bildiği herşey anlamını kaybediyor...
At gözlüklerini çıkarıp atıyor...
Herşeye sonsuz bir gözle bakıyor...
Gördükleri, bildikleri, öğrendikleri onu dünyasal basit şeylerden uzaklaştırıyor...

Mesela aşk, aşk olmaktan çıkıyor...
Birinin sevdiği olmak hiç ama hiç anlamlı gelmiyor...
Çünkü sevgi, sağlık, huzur ve bilgelik ile yol almanın mucizesini yaşıyordur.
Kendini sevdiğinde, başka sevgiye ihtiyaç duymuyor..
Zamanını bilgelik yolunda ışık olmak için kullanıyor.

İşte o zaman beş duyu ile anlamlı olan çok şey anlamını kaybediyor.

Birşeyleri bilip de, bilmeyenlerin boşa çabalarını görmek de maalesef yüreği burkuyor.
Ancak elden gelen birşey yoktur.
Herkes kendi bilincine yolculuk yapmak zorunda.
Kimse kimsenin yerine hiç bir şeyi yaşayamıyor.

Bu mümkün olsaydı en başta anneler çocukları için herseye gönüllü olurlardı.

İşte Dost...
Dünyanın sonsuz aynası ve yansıması var.
Sen hangisine denk geliyorsan onu gerçek sanıyorsun.
Oysa hepsi ayrı ayrı bir yanılsama sadece..
Diyeceğim o ki...!
Lütfen hiç bir şeye anlam yükleme...
Sadece kendi çemberinde kendinin en iyisi olmaya bak..
Gerisini de takma kafana...
Olana eyvallah de geç, takılma...
Üzülme, dert etme...
Gülebiliyorsan gül lütfen ve geç gitsin...
Kuantum alanda sonsuz ihtimaller senin için hazır...
Seçim sana kalmış...

Her insan kendi seçimlerini yaşar ve sonuçlarını görür..

Keşke  her ne ise yaşadığımız böylesi çetrefilli olmasaydı...
İnsan yeryüzünde efendi sayılan, sonsuz gücünün farkında olmayan bir aciz aslında...

Ömrümüz, yolumuz kolaylıkla olsun...
Mucizeler her birimizi kolaylıkla bulsun...
Güneş herbirimize gülümsesin...
İşte umut ya...
Buraya yine de insanlık adına bir umut bırakalım...

Sevgi, saygı ve selamlarımla...

Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar 

YAŞA HAYATI..!

Herşeyin doğal ve öz olduğu, sevginin ve insanlığın sonsuz çağlayanlar gibi olduğu, saygı, merhamet ve vicdanın en temel ilke olduğu yaşanılası harika bir dünya diliyorum Hepimize...

Bu dünya içindeki canlı ve cansız varlıklarla bir bütün ve bu bütünde  biz insanlara çok şey düşüyor. Görevimiz büyük ve anlamlı...

İyiliğin, dürüstlüğün, samimiyetin olduğu yerde hayat, mutlulukla ve sevgi ile vardır. Çokça sevelim herşeyi, herkesi, her canlıyı...ve izin verelim sevilmeye...

Düşün...!  Sevsen de ecel var, sevmesen de... Hani hayatı çatlak bardaktaki suya benzetirler ya... o kadar doğru ki... Sen o suyu içsen de içmesen de bitecek birgün, akıp gidecek.  Madem ki her durumda akıyor hayat, o zaman son damlanın son zerresine kadar sen iç o suyu,  yaşa şu hayatı... Geç olmadan fark et yaşamın nasıl güzel bir mucize olduğunu.

Toplumun bize verdiği, yapıştırdığı, görev gibi tüm hayatımıza kazıyarak mühürlediği o kadar çok sıfat var ki...! VE Bizler o sıfatların o kadar çok boyunduruğuna girmişiz ki; farkına varmadan köleleşmiş,  aldığımız nefesi bile çevremizdekilerin bir lûtfu gibi görmüşüz.

Oysa bizi bir yaratan vardı, herkesi ve herşeyi, tüm var oluşu yaratan bir Yaratıcı... Allah, Tanrı, Rabb...Ismini senin yüce gönlün ne derse onu bil, söyle,  düşün...  Kimse kimsenin yaşamını ipotek  altına alamaz. Güzel Allah'ım  bizleri sevgiyle ve hür iradeyle yarattı. Fıtratımızda esaret yok. Herkes hür, özgür ve sevgi ile mutluluğa uyumlu yaratıldı.

Biz insanlar ise efendi ve köleliğe pek hevesli, pek gönüllü olduk. Maalesef şu an dünya böyle...  Her ülke, her ev, her aile, her yaşamda durum bu...

İnsan çeşitli sebeplerle esarete katlanmak zorunda bırakılıyor. Sonrasında hasta ve mutsuz insanlar, öfkeli ve saldırgan insanlar, umutsuz ve güvensiz insanlar,  yaşamaktan ve sevmekten, sevilmekten korkan insanlar oluşuyor. Tamamen yaradılışa ters, zıt bir oluşum bu...

Kendi adıma olmakta olanın farkına vardığım için çok şanslıyım. Bana bu bilinci kazanmamda görevli insanlara kalben, gönül ve yürek dolusu, sonsuz teşekkürler ediyorum.

Emin olun şu anki bilincimde olsaydım; sadece sevmenin değil sevilmenin de mutluluğunu tatlı tatlı yaşardım.

Kimsenin esiri ve kölesi olmadan, dünyevi sıfatlardan kendinizi azad ederek,  korkularınızı  sevgiye dönüştürerek, çok çok mutlu yaşamak mümkün...

İnsan belli bir olgunluğa gelmeden bazı şeyleri anlayamıyor. Çok şükür ki  henüz gençken ve daima genç kalmaya niyet etmişken bunun farkına varabildim. 

Hayatımıza giren insanlar bize hep birşeyler öğretmeye ya da bizim birşeyleri fark etmemize yardımcı olan ilâhi görevli insanlardır. Hepsine ne kadar teşekkür etsek azdır.

Son zamanlarda öğrenip, idrâk ettiğim birşey de  rakamlara hapsolmanın gereksizliği, toplumun dayattığı gereksizlikler...Sevmek ve sevilmek, saygı ile mutluluğu barındırır içinde.. Bu çok ulvi bir şey.. Diliyorum herkes yaşasın.. Bunun için rakamlar dahil( boy, kilo, yaş vs.) ,  toplumun hiç bir dayatmasına ihtiyaç yok.  İhtiyacınız olan tek şey  samimiyet, dürüstlük, saygı ve sevgi dolu güzel bir çift yürek.. Hepsi bu...
İnanın herşey kolay ve mümkün...Yeter ki o çatlak bardaktaki suyu ziyân etmeyin, için, yaşayın hayatı, kendinize izin verin.. Emin olun Siz buna değersiniz.

"Hayat sevince güzel,  sen sevilirsen eğer.."

Ne dersiniz vakti gelmedi mi..?

Yüreğim dolusu, sonsuz sevgilerimle Dostlarım...

Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar 

DEĞER, İNSANIN KENDİSİNDEN BAŞLAR.

İçinde saygı ve nezâketin olmadığı bir yerde,
Sevgi ve mutluluk da yoktur.
Hayat bizi istemeden de olsa seçimlere zorlar.
Bu seçimler, toplumun dayattığı ve vicdanının elvermediği seçimlerdir.
Kötünün iyisidir ama asla iyi değildir.
Ve sırf bencillik olmasın diye, bile isteye kendini feda etmendir.
Ne yazık ki; kimse de sen kendini feda ettiğin için sana değer vermiyor.
Değer, insanın kendisinde başlar.
Sen kendine değer vermezsen, en kıymetlin dahi sana değer vermiyor.
Sen canım dedikçe canın acıtılır en hoyratından...
İnsanlar zalimdir.
Ve çıkarcıdır.
Daima güçlünün tarafındadırlar.
Unutma...!
Sendeki değer, fedâya ya da özveriye dönüştüğünde,
Karşındaki insanda saygısızlık ve nezaketsizlik çığlık atar..!
Bunun farkında ol...
Ya sokak seni katleder ya da sığındığın  seni sürekli aşağılar.
Dedim ya bazı seçimler kötünün iyisidir.
İstemesen de  bu seçimi yapmaya hayat zorlar seni...
Ben artık kara bir yazı olduğuna inanıyorum.
Ömrüm bu yazıyı beyaza çevirmekle  geçti.
Bazen başarsam da  sonunda yine kaybeden ben oldum.
Bazı karanlıklar öyle büyüktür ki: senin ışığın azıcık aydınlatır ve sonra bir üfleme ile söner gider.
İnsanlığını kaybetmiş toplumların bireyleri daha çok zalimdir.
Ne yazık ki adaleti yok bu dünyanın da, insanların da...
Hani derler ya;"ne yaptımsa olmadı" diye
İşte öyle....
"Doluya koydum, almadı, boşa koydum, dolmadı."
Diyorum ki;
Saygı ve nezâket önemli...
Değer önemli...
Çünkü bunların olmadığı yerde sevgi de yoktur...
Kim, bir ömür böyle yaşayabilir ki..?
Zordur; insan olmayanlar içinde insan kalabilmek.

Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar

SEN VARSAN HERŞEY VAR…

Sen varsan her şey var,
Sen yoksan hiçbir şey yok…
Senin varlığındır dünyaya anlam katan…
Sen yoksan, ne neye yarar ki...?
Kendini sev…
Kendini çok sev…
Sen çok değerlisin,
Çünkü Seni Yaradan değerli…
Şikâyet etme, mızmızlanma…
Şükret, sevinçle, ve coşkuyla yaşa…
Uyandığın her gün sana yeni bir ömürdür…
Ömrünü güzel yaşa…
Hayata bir çocuğun gözünden bak…
Mutluluk için küçük şeyler yeterli…
Sen yeter ki mutlu olmayı iste…
Sen yeter ki kendinin farkında ol...
Hey!!! Sen...!
Evet, evet Sen…
Bu yazdıklarımı okuyan Sen...
Biliyor musun, belki Seni hiç tanımıyorum,
Ama Seni çok seviyorum…
Çünkü Seni Yaradanı çok seviyorum…
Çünkü, Seni Yaradanı biliyorum…
Maddeden manaya yol alırsan,
Birden bütüne,  bütünden bire;
Akan sevgi olduğunu da görürsün…
Ve anlarsın ki ;
Her şey sen varsan vardır…
Sen varsan tamdır…
Şimdi söz ver..!
Kendini ve herkesi,
Tüm yaratılmışı çok sev...
Çünkü Sen buna değersin…
Sevmek ve sevilmek Senin hakkın…

Ceyda ÇEÇEN

Eğitimci Yazar

GÜLÜMSE VE SEVGİ OL

Harika bir gün ve harika bir hafta diliyorum Dostlar, Hepimize.
Ne olursa olsun yüzümüz her daim tebessüm etsin.
Yaşamak, dünyada insan olmak inanın çok çok değerli. Her birimiz çok çok çok  şanslıyız.
Şükürde ve farkındalıkla olalım. Bizler nefes alıyorsak şu hayatta her şey mümkündür. İnanın her şeye gücümüz yeter.
Sadece sevin, affedin, kabul edin ve şükredin. Düne takılmayın, yaşadığımız ana bakın. Şimdinin gücünü fark ettikçe geçmiş hiç olmayacak ve geleceğin inşasını da siz  yapmış olacaksınız.
Bir tanecik ömrünüz var, sizden bir tanecik var şu dünyada, diğer bütün insanların da bir tanecik olduğu gibi.
Empati ile yaşayın ama  kendinizi mutlaka görün.
Hoşgörü ile yaşayın ama kendinizi de mutlaka hoş görün. 
Affedin ve kabul edin, kendinizi ve herkesi, her şeyi.
Sevgiyle yaşayın, kendinizi de severek yaşayın.
Dünyada  insan  olarak yaşamanın en büyük şans  olduğunun farkına vararak kendinizi sonsuz ve sınırsız  sağlık, şifa, sevgi, şans, başarı ve berekete uyumlayın. Ve mucizeleri dilediğinizce yaşayın.
Şunu bilin ki; birileri size kapıları açabilir, yolunuza ışık tutabilir ancak o yolu yürüyecek olan sadece sizsinizdir ve her şey ilk adımla başlar.
Siz, biz, hepimiz o ilk adımı atmaya ve ilerlemeye, sınırsız sağlığa, şifaya,  şansa, başarıya,  sevgiye,  bolluk ve berekete  değeriz.
Çünkü her birimiz ayrı ayrı ve bütün halde  çok değerli,  biricik varlıklarız.  Hepimiz çok özeliz.
Hadi Güzel Dostum,  gülümse aynadaki sana, sevgiyle sar, kucakla kendini. Sen, sana hazırsan bütün  dünya ve evren de sana hazır.
Gülümse Dostum, gülümse.

 Sen çok değerlisin,  çok şanslısın.

Sevgiyle…

Ceyda ÇEÇEN

Eğitimci Yazar

''SEVGİ'' OLDUĞUMUZU UNUTTUK...!

Sevgi Olduğumuzu Unuttuk !

Çocuktuk hepimiz , bir zamanlar..

Ham maddemiz sevgi idi..

Sevgi ile büyüdük , şekillendik..

Sonra , sevgiden mahrum bırakıldık..

Sevgi ayıp , yasak , günah diye öğretildi..

Kirletildi zihinlerimiz , kalplerimiz , ruhlarımız..

Hastalandık ,içimizi sevgisizlik sardı..

Değersizlik ,güvensizlik..

Yalnızlık ve mutsuzluk..

Yüreğimin o minik hallerinden şu ana kadar,

Bildiğim tek gerçek sevgi oldu..

Zaman zaman sevgi yüzünden hırpalanıp, canım yansa da,

Hiç vaz geçmedim Sevgi denen var oluşun iksirinden..

Yaşadım ,gördüm ve deneyimledim ki ;

İnsanlığın var oluşundan bu yana,

Tüm sorunların , hastalıkların tek bir nedeni var :

O da SEVGİSİZLİK !..

Ve , yine yaşadım , gördüm ve deneyimledim ki ;

Her şeyin , tüm sorunların ve hastalıkların tek bir ilacı var :

O da SEVGİ !..

Sevginin dini , dili , ırkı , cinsiyeti , mevkisi , kariyeri , parası , fakirliği yok..!

Sevgi , en pahalı ve en ucuz şeydir aslında :

Pahalıdır ; çünkü her yürek sevgi için CESUR değildir..

Ucuzdur ; çünkü tek kuruş dahi harcamazsınız , bedavadır..

Ancak , geldiği yer YÜREKTİR ..!

Yürek ise isterse akıtır sevgisini okyanuslarca..

Ve bilir ki ; sevgi verdikçe çoğalan tek şeydir..!!

Sevin lütfen sevin , önce kendinizi sevin..

Sonra çevrenizdeki tüm varlıkları, herkesi , herşeyi sevin..!

Korkmayın Sevgiden..!

Sevgi saftır , masumdur..

İnanın , sevdikçe zenginleşirsiniz..

Sevdikçe gençleşir , güzelleşirsiniz..

Sevdikçe daha çok , daha çok seversiniz..

Sevginiz hep artar,verdikçe artar..

Bir bakarsınız ki ; tüm varlık Sevgiden bir yumak oluvermiş..

Sevgi yollarında el ele,yürek yüreğe, gönül gönüle,

Var olmaya niyet OLsun...

Ceyda ÇEÇEN

Eğitimci Yazar

******************************