KİM İSTEMEZ Kİ...

Kim istemez ki mutluluğu..?
Herkes ister...
Evet herkes ister;
Sağlığı, huzuru, mutluluğu, bolluğu, bereketi,sevgiyi..
Aşk ile sevmeyi ve aşk ile sevilmeyi..
Değer görmeyi, değer bilmeyi, saygıyı, hoşgörüyü..
Güvenle ilerlemeyi..
Herkes ister..
Aldığı nefesten, yudumladığı sudan, yuttuğu lokmadan tat almayı herkes ister..
Gözler, ahh o gözler...!
İnsan hep gülsün ister..
İşte olmayınca da olmuyor bazı şeyler..
Sadece istemek yetmiyor..
Emek vermek de yetmiyor..
Çünkü tüm bunlar insanın çevresi ile de  ilgili..
Görüştüğü insanlarla, hayatını paylaştıklarıyla, ailesiyle de ilgili..
Tek başına her şey her zaman da olmuyor maalesef...
Hayat bu ya ve insanlar da çeşit çeşit ya...!
İşte her birinin değişik halleri var,  düşünceleri var, sorunları var..
Kimse mükemmel değil..
Eksikler, kusurlar, hatalar her insan için var..
Önemli olan bunlar değil..
Önemli olan her durumda saygı, hoşgörü ve nezaket içinde olmak...!
Daimi  olan hiç bir şey yok, gelir geçer hepsi bir gün..
Yaşadığımız sürece saygı, hoşgörü ve nezaket içinde olmak bizi huzur ile taçlandırır..
Huzur olduğunda ise bazı şeyleri bir zaman sonra önemsemiyor insan..
Küçük şeylerden minik mutluluklar yaşayabiliyor..
Sonra onları biriktirerek anılarını zenginleştiriyor..
İnsanın hafızası iyi anılarla dolu ise  sadece o anılarla bile mutlu olabiliyor..
Güzel ve iyi anılar biriktirelim..
Ruh halimiz ne olursa olsun hem kendimize hem de başkalarına karşı daima saygı, hoşgörü ve nezaket içinde olalım..
Sevgi ise yürekten gelen bir şey..
Zorla olmaz..
Sevmediğiniz ve sevilmediğiniz bir yerde olmak zorunda değilsiniz..
Hiç bir yaşam koşulu, sizi buna mecbur etmemeli..
İnsanlar kendilerine duydukları özdeğer ve saygı ile yaşarlar...
Bunun ufacık bir gölgelenmesi dahi  kendinize zulümdür..
Kendinize haksızlık yapılmasına da müsade etmeyin..
Sizi mutlu eden, huzurlu kılan şeyler yapın..
Kendi aidiyet duygunuzu bilin...!
Belki o zaman rağmenlere rağmen bir tebessümle yetinmez, gerçek mutluluğun kendisi olursunuz..
Hayat mı...?
Sen varsan güzel,
Sen varsan anlamlı..
Her şey Sen varsan var..
Bunu hep hatırla..
Sevgi ve Saygılarımla..

Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar 

HAYATA TEĞET YAŞAYANLAR

Bir çift göz gördüm,
İçimdeki ses dayanamadı..
"Kimler üzdü seni, kim acıttı canını...?"
Konuştuk o gözlerle...
Sessiz ve habersiz..
Acaba hiç mi sevilmemişti...?
Ürkek bir ceylan yavrusu gibiydi..
Sevmeye bile kıyamadım...

Anladım ki ;
Canı yanan sevgiden de korkar olurmuş.
Ben, o gözlerde  gördüm.
Sevilmeye hasret, üzgün, ürkek, kaçar durgun gözlerde...
Her şeyi saklamak istese de gördüm ben..

Belki güvenmeyi öğrenirse yeniden,
Sevgiye teslim olmayı da başarabilir.
İnsanları incitmemek, üzmemek gerek...
Güvenlerini  ziyân etmemek gerek...
Sonra böyle ıssız adamlar, ıssız kadınlar, ıssız çocuklar,
Hayata teğet yaşıyorlar...

Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar 

YAŞAM DÖNGÜSÜ...

Doğarız, yaşarız ve yavaş yavaş ölürüz.
Birimiz doğarken diğerimiz ölür.
Dünya var olalı, bütün âlemde durum budur.

Mutlak bir sonu bildiğimiz halde hiç ölmeyecekmiş gibi yaşarız.
Sanki sonsuz  zamanımız varmış gibi davranırız.
Oysa mevcut kimlikte ve zamanda sadece bir kere varız.
Başka zamanlarda, başka kimliklerde oluruz elbet.
Ancak şu anki kimlikte  ve  zamanda asla bir daha olamayacağız.

Hiç bir seyi ertelemeyin.
Egosal tavırlarla zamanınızı da, yaşayabileceğiniz  iyi ve mutlu şeyleri de ziyân etmeyin.
Gülmek, mutlu olmak, sevmek ve sevilmek için çokça fırsat oluşturun.
Mutlu ve keyifli olamadıktan sonra var olmanın ne anlamı var ki?

Daha pahalı evlerde yaşamak için, araba için,
Lüks mekânlarda yemek için, pahalı kıyafetler için,
Marka ve gösteriş için sistemin kölesi olmaya gerek yok.
Amaç mutluluk ve huzursa  özgürlük ve sade bir yaşam yeter de artar bile...
Hırsların tutsaklığı, mutsuzluğa  açılan ve sonrasında da asla kapatamadığınız bir kapıdır.
Her kapı iyi kapı değildir.
Kimi zindana götürür, ömür boyu özgürlüğünden eder.
Kimi de mutluluğa, huzura, sonsuz özgürlüğe götürür.

İnsan hırslarının gösterdiğine değil,  yüreğinin koştuğuna gitmeli.
Ve bilenler bilmeyenlere anlatmalı ki, dünyada mutlu ve iyi insan sayısı artsın.
Sonlu olan bir ömür en iyi şekilde yaşansın.
Tek bir kişinin farkındalığı ile mutlu ve özgür olunamaz.
Herkesin farkındalıklı olması gerekiyor.
Emin olun tek başına  hiç bir şeyin anlamı yok.
Mutluluk için seven bir çift yürek ve özgür yaşamlar gerek.
Sistemin, toplumun, önyargının kölesi olmaktan vazgeçmek gerek.
Kendine uyanmak, bilinçli farkındalık gerek.

Diliyorum herkes ömrünü en güzel şekilde yaşayarak tamamlasın.
Ey özgürlük, ey özgürlük...!
Bütün yaradılışa en çok yakışan...
Özgürlük, sevgi, az ihtiyaç, çokça mutluluk...

Kalın sevgiyle, sağlıkla, mutluluk ve huzurla...
Koşun kendinize özgürce...

Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar 

KENDİNE VARIŞ...

Değerin fazlası üzer...
Her iki tarafı da..

Yaşam denge üzerinedir.
Herşeyin fazlası ya da azı dengeyi bozar.

Denge bozulunca da hayatınız ziyân olur.
Her işiniz kötü gider.

Onun için herşeyde denge şart..
Sevgide, ilgide, değerde, özveride, emekde..
İşde, beslenmede, dinlenmede, eğlencede..
Yardımda, cimrilikte  ve cömertlikte..

İnsanı ilgilendiren herşeyde denge şart..
Azı da zarar, çoğu da...

Kimseyi kendinizden daha değerli de görmeyin,  değersiz de..
Kendinizi bilin ve kimsenin de sizi üzmesine izin vermeyin.
Kimseyi şımartmayın..
Kimseye ederinden fazla değer vermeyin..

İyilik yapmaktan da vazgeçmeyin...
Çünkü iyi olmayı hak ediyorsunuz.

Şu hayatta her ne yapıyorsanız  kararında olsun..

Unutmayın,  hiç kimse hiç kimsenin kimyasını  değiştiremez..
Size uymayanlara yol verin gitsinler...
Hiç kimseye mecbur değilsiniz..
Kimsenin bağımlısı da bağlısı da olmayın..

Kendinize güvenin, kendinizi sevin, kendi değerinizin farkında olun..
Kimseden bir şey beklemediğiniz an  hayatın şifresini de çözmüşsünüz demektir..

Dünya ve insanlar değişti, yaşamlar değişti..
Artık cinsiyet ayırmaksızın herkesin güçlü olması gerekiyor.
Güçlü ve kendine yeten insanlar,  hayranlık duyulan ve değer gören insanlar oluyorlar..

Kimse zayıfı ve muhtacı sevmiyor, istemiyor..
Hem kendiniz hem de sevdikleriniz için güçlü ve kendine yeten biri olun..

Eskidendi bir elmanın iki yarısı..
Yok artık öyle iki yarım bir tam..!
Olmasın da zaten...
İki tam, yan yana, aynı ufka yürüyen iki tam...
Kimse kimseye, ne yük, ne bağlı, ne de bağımlı...!
En doğrusu da bu..

Şu hayatta yapabileceğiniz en önemli şey kendi tamlığınıza erişmek...
Tam olan kimseye ihtiyaç duymaz..
Yaşam tam olanlarla huzur, sevinç ve mutluluk içinde yaşanır.

Değeriniz kendinize, yolunuz da  kendi tamlığınıza olsun..
Sizi haketmeyenler için boşu boşuna zaman kaybetmeyin..
Yeryüzünde yaklaşık  sekiz milyar insan var..
Değişik coğrafyalar , sayısız güzel ve değerli insanlar var..
Siz yeter ki ufkunuzu açın...
Birgün mutlaka siz tam olduğunuzda  yanınızda da bir başka tam olacak..

Anahtar Sizde...
Mucize Sizin kendi tamlığınızda...
Yaşamınızın sorumluluğunu alın..

Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar 

MUTLULUK TAMLIKTIR...

Herşey birbirine zincirin halkaları gibi bağlıdır.
Eksikse halkalardan biri, sıra sıra bozulur her şey...
Eğitim, kariyer,  başarı, kazanç, aşk, sevgi, aile, çocuk ve tabii ki tüm bunlarla birlikte yol alan sağlık, bolluk ve bereket...
Bu zincirin halkalarının her biri çok değerli...
Olur da halkalardan biri düşer, kırılır ya da eksilirse bir daha hiç bir şey kendine tamamlanamıyor.

Mutlu kadınlar, mutlu cocuklar, mutlu adamlar görüyorum...
Emek verip hedeflerine ulaşmış mutlu insanlar...
Birliğin tadına varmış mutlu insanlar..
Sağlığın,  maddi durumun ve insanlığın yerinde ise mutluluk kendiliğinden oluveriyor...
İnsanların yoksunlukları arttıkça mutsuzlukları ve yalnızlıkları da artıyor.
Sonra da  tek başınalığın saçma krallığından bahsediliyor..
Dikkat edin masallarda bile kralların en azından soytarıları vardır yanıbaşlarında...
Uydurmuşlar tek başınalığın krallık olduğunu...
Yok öyle bir şey...
İnsan ancak bütünle bir olunca kraldır,
Ancak o zaman mutlu ve tamdır.

Gülen mutlu insanlara gıpta ile bakıyorum.
Öyle mutlu ve güzeller ki...
Saçma şeylerle ziyân  olan ömrüme ise  üzülüyorum.
Keşkelerim var, ama toplum yüzünden olan keşkelerim...
O kadar yanlış ve eksik öğretilerle yıkanmış ki beynimiz;
Doğruları buluncaya kadar da ömür bitti...

Sevdiklerinize sahip çıkın...
Zaman kimsenin keşkesine bakmıyor...
Zincirinizin halkalarını koruyun...
İnanın bir tanesi dahi eksikse her şey hiç oluyor.
Bütün dünya Sizin olsa da boş...
Yüzünüz yüreğinizden gülmüyorsa boş...

Mutluluk kimine göre şans, kimine göre bilinç,  kimine göre zincirin tüm halkaları...
Olan her durumda ayakta durmak ve gülümsemek, sizi var etse de maalesef gerçekte mutluluk değildir bu...
Sadece güçlü ve mücadelecisinizdir.
Kimse kimseyi boşuna kandırmasın.
Kırık kanadınla uçamazken, uçanlara bakarak mutlu olunmuyor.
Uçanlar adına mutlu olmak insanlığın erdemidir.
Ancak erdemli olmak uçan için kanat vermiyor.
Başkalarının mutluluğuna seviniriz elbet,  dua da ederiz.
Ama bu bizim mutsuzluğumuzu yok etmiyor.
Kanadın kırıksa, yoksa uçamazsın, bu bir gerçek.
Zincirinin halkaları eksikse, bu da bir gerçek.
Olanla mutlu olmaya çalışmak  avuntudan  başka birşey değildir.

Avutulduk yıllar boyu.
Kandırıldık yıllar boyu.
Kanatlarımız kırıldı yıllar boyu.
Biz yine de hep güneş olduk bu dünyaya,  birileri  mutlu olsun diye...

Yaşamın bir keyfini sürenleri vardır bir de savaşını verenleri.
Bize de düşen savaşını oldu.
Keyfini sürenlere selam olsun, sefanız olsun.
Mutluluk güzel şey.
Hep mutlu olun, mutlu yaşayın.
Herkes mutlu olsun; duamızdır...

Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar 

MUTLU PAZARLAR DOSTLAR...BEN KENDİMLE MUTLUYUM.

İnsanın kendisi ile mutlu olması kadar güzel bir şey yoktur. İnsan ancak kendine kavuştuğunda tamamlanır. İnsanlar birbirini tamamlamaz. Dileyen,  dileyene sadece yol arkadaşı olabilir.

Mutlu insan, kendine kavuşmuş, kendi ile mutlu olan  insandır.

Mutluluk için başkalarına ihtiyaç duyan, biri tarafından tamamlanmayı bekleyen insan, kendisi için yola çıkmamış, birilerine veya bir şeylere bağımlı insandır, kendini tamamlayamamış insandır.

Kendini tamamlayamamış olanlar, kendi eksikliklerini gidermek için başkalarının hayatına örümcek ağı atarak, onların hayatını da yönetmeye çalışırlar. Plan ve dedikodu beyinlerinden icraata dönüşür. O zaman bir zehir gibi eriştikleri herkese de zarar verirler.

Toplum kendine yeten, kendi ile mutlu olmayı başaran insanlara maalesef ki pek alışık değil. Ondandır ki; herkes herkesin hayatına, seçimine karışır, dil uzatır. Daha kendine yetemeyeler, akıl dışı küstah bir cesaretle  başkalarının hayatını yönetmeye kalkışırlar.

İnsanın kendine yemesinin, kendi ile mutlu olmasının bir okulu ya da diploması yok. On tane de  fakülte diplomasi olsa, bir insanın kafası boşsa boştur, kalbi kara ise karadır, dili zehirli ise zehirdir. Kısaca kötüyse kötüdür. İyiyse iyidir. Bunun sadece insan olma ile ilgisi vardır. İyi insanlar, kötü insanlar.

Mutluluk için sadece  kendinize ihtiyacınız var. Kimsenin Sizi tamamlaması gerekmiyor.

Herkesin kendine kavuştuğu mutlu yaşamların olduğu güzel bir dünya için,  sevgilerimle.

Ceyda ÇEÇEN

Eğitimci Yazar