KENDİNİ KEŞFET, İSTEDİĞİN İŞTE EN İYİSİ OL...

Kendinize severek yapacağınız, profesyoneli olacağınız bir iş bulun...
Öyle ki; bu alanda zirve olun..
En iyi olun..
O zaman herşey sizindir...
Odağınız ne ise onu büyütür, onu geliştirirsiniz..
Kalbiniz hangi iş için sevinçle doluyorsa  orada ekmeğinizi dolu dolu kazanırsınız...
İnsan severek yaptığı ve en iyi olduğu bir işten asla yorulmaz, bıkmaz..
İşleyen demir gibi işlendikçe ışıldar...
Değerine değer katar..
İnsanın bir yol göstereninin olması ne güzeldir...
İnsanın istediği yolda desteklenmesi ne şahânedir..
Bilmeden bir yelpazenin dalları gibi  dallara ayrıldık...
Hadi onu da öğreneyim, şunu da da yapayım, bu da olsun, şu da olsun derken  kendimize ışıldamayı unutmuşuz..
Hayat bazen fena sürükler, fena çarpar insanı..
Kimi kader der, kimi yazgı der..
Ama ne olursa olsun insan neyi istiyorsa onu yapmalı..
Başkalarının aklı ile, isteği ile hayatını hiç etmemeli..
Kendi rotasını dilediğince seçebilmeli..
Başkaldırmalı engellere karşı...
Sesini yükseltmeli, ben benim demeli...!
Hayatımı ziyân etmenize izin vermem demeli..
Gelenek, görenek, atalardan gelen can yakan zincirler...
Küflü düşünceler, zalim kafalar, taş yürekler...
Bencil zihniyetler...!
Bunlar değil midir ki körpe canlarımızı hiç edenler...?
Bunlar değil midir ki bizleri karanlığa sürükleyenler...?
Yusuf misâli atıldık kör, dipsiz, karanlık kuyulara...
Çırpındıkça boğulduk gözyaşlarına..
Zalim bir değil ki binlerce...!
Tanımadığın biri bile düşman kesilir durup dururken...
Hayat koşulları canını okumuştur ya, dur bir de ben vurayım buna derler..
Akıllı olmalı insan, akıllı ve cesur...
Ne istediğini de, ne istemediğini de bilmeli...
Sakın ola kendine asla engel koyma...
Engel olanları çek kenara sen yoluna devam et aslanlar gibi..
Kendine ışık ol, Güneş gibi ışılda...
Ne yaşına, ne cinsiyete, ne coğrafyaya takılma...!
Sana geç kalmışsın, senden birşey olmaz diyenlere şöyle bir gül de geç...
Bak bakalım kim geç kalmış...?
Sen kendine inandığın sürece  yürürsün hayat yolunda...
Başarırsın istersen, neyi istiyorsan...!
Yeter ki kendine en iyisinden bir uzmanlık alanı bul..
Sevdiğin, keyifle yaptığın, hiç yorulmadığın ve çokça kazandığın bir işin olsun..
Bilmiyorduk ki, meğer ruh para kazandıkça  ışıldıyormuş...!
Dikkat edin iyi şeyler bizlere hep kötü diye öğretildi...
Sorgulayan bir beynin olursa her işin senin istediğin gibi olur...
Dünya var olalı herşey zıttı iledir...
Bunu bil de kendinden şaşma...
Rotan hep kendine olsun...
Yetmiş yaşında yazar, manken, sporcu,  sanatcı, akademisyen, doktor ve avukat, sinema ve tiyatro oyuncusu olanlar var..
Son nefese kadar herşey mümkündür...
Ne olur yaşam ışığınızı canlı tutun...
Kimse kimseyi yargılayacak kadar masum, ak pak değildir...!
Kimse kimsenin yürüdüğü yolu, acılarını, gözyaşını ve herşeye rağmen hayattaki duruşunun onurunu bilemez...
Kalp vardır, yarayı sarar, sever...
Kalp vardır, yara üstüne yara açar, linç eder..
İnsan vardır, insan vardır...
Ne diyeyim ki..?
Her gördüğümüz insan olsaydı yeryüzü mutlu insanlarla dolu bir cennet olurdu..
Herşey şu hayatta insan için...
Nefes alıyorsan senin senaryon da  her an değişebilir Dostum..!
Bunu hep hatırla, olur mu...?

Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar 

KENDİNİ VE YAŞAMINI SEVGİYLE KUCAKLA

Hayat sadece sen kendini farkettiğinde başlar...
Ne kadar uzun yaşadığın değil, ne kadar güzel yaşadığındır önemli olan..
Dolu dolu, tadına vararak yaşamak gerek..
Cesur olmak, endişe ve korkulardan arınmak gerek...
Hayır ve evetleri kendi seçimince olmalı insanın...
Her yeni güne yeni bir ömür diye bakmalı...
Yirmidört saati  yirmi asır gibi yaşamalı...
Fotoğraflara bakıp ahh demek yerine iyi ki diyebilmeli...
Ve güne daha coşkulu anılar bırakabilmeli insan...
Geçtim yine  yakın zamanın tünelinden...
Ne O eski  Ben,  ne Ben O eski Ben...
Anlıyorum ki hiç birseyde takılıp kalmamak gerekiyor...
Her yeni güne yeni umutlar, yeni sevinçler, yeni neşeler katmak gerek...
İnsan kendine yaşam için sınırsız şans ve fırsatlar vermeli...
Şu hayatta en çok kendimize ketum olduk...
Artık zamanıdır kendimizi sevmenin, sarmanın...
Çünkü başka feda edecek zamanınız da olmayabilir...
Çünkü bizi bizden daha çok sevecek kimse yok...
Bir tek anneler sever...
O da her anne değil...
Şimdi kendini farket, hayatı farket ve en güzelinden dolu dolu yaşa bugünü...
Bak dün gitti, yarın meçhul, elde olan sadece bugün...
Kendini ve yaşamını sevgiyle kucakla Dostum...
Sevgilerimle...

Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar 

HADDİNİ VE DENGİNİ BİLEN; KENDİNİ BİLENDİR…

İnsan gönlü pek yüksekmiş, kendini olduğundan hep büyük, değeri paha biçilemez görürmüş.

Ondandır ki hiç olmayacak insanlar, hiç olmayacaklarla kendilerini bir tutarlarmış.

Bizim toplumda buna ek olarak bir de cinsiyet üstünlüğü benimsenmiş.

Karşıdaki insan erkekse; yaşı, eğitimi, konumu, mevkii hiç önemli değil..!!!

Öyle ya, erkek ya, bütün kadınlara talip olabilir...!

İstediği her kadına hesapsız, kitapsız, çapsız gider.

Kimseyi ne küçümsemek ne de yüceltmek değil maksat...!

Mesele şu ki; sadece erkensin diye hiçbir ayrıcalığın yok.

Adam değilsen zaten çöpsün...!

İstersen paşa ol, istersen amele.

Önce adam olacaksın,

Sonra haddini bileceksin.

Yaşına, konumuna, mevkiine, kültürüne, ruhuna, zihniyetine, yüreğine denk mi, adamakıllı bir bakacaksın.

Düşüneceksin, kafa yoracaksın...!

Sen birini beğendin diye, o da seni beğenecek diye bir kural yok.

Amcalar, dedeler giderayak bir telaştalar, ne yaşarsam kârdır hesabındalar.

Hiç utanmaları yok...!

Gençler kendilerine bakacak zengin kadın ve erkek derdindeler.

Hayata beleş konma pişkinliğindeler.

Velhasıl kültür, eğitim, ahlâk, toplum ve insanı değerler bir bir yok oldu.

İnsanlar kudurdu.

Herkes birine sarma derdinde.

Aklı başında olan, kültürlü ve ahlâklı, merhametli ve vicdanlı, temiz ve dürüst insana rastlamak mucize gibi.

O kadar çok azaldı ki sayıları.

Uçkurunun ve cüzdanının derdinde olanlar çığ gibi.

Dürüst ve temiz insanları mumla arar olduk.

Çevrenizde dürüst ve iyi insanlar varsa onlarla çokça zaman geçirin.

Dinleyin, sorun, öğrenin hayata dair ne varsa...

Edebiyat, felsefe sohbetleri yapın, bir şarkıyı birlikte dinleyin...

Belki size bir ud, kanun, keman eşliğinde Dede Efendi'den bir şarkı söylerler.

Belki bir gitarın telinde ses bulur yüreğinizin sesi.

Belki bir kemanın nağmesi alır götürür duygu deryasına.

Etrafınızda sohbetinize, zamanımıza değecek insanlar olmalı.

İnsan ya susar dinler ve öğrenir ya da bildiğini anlatır, paylaşır bilmeyen öğrensin diye...

Zaman zaman hem öğretmen hem de öğrenciyiz şu hayatta...

Her kim olursak olalım haddimizi de dengimizi de bilelim...

Öyle bir zamandayız ki; kimse ne Mecnun ne Leyla...!

Haddini ve dengini bilen; kendini bilendir.

Yeryüzünde yaşamak ciddi bir şeydir...

Çok çok önemli ve sorumluluk isteyen bir şeydir.

Yemek yemek, uyumak ve sevilmekten ibaret değil bu yaşam...!

Şayet öyle olsaydı insan en aşağı mahlukat olurdu.

Halbuki Allah insana düşünsün diye bir beyin, kullansın diye akıl, hissetsin diye bir yürek vermiş.

Sonra kendi esmalarıyla insanı bezemiş.

Çok üstün özellikler vermiş.

Onun için her kim olursan ol; uçkur ve para zihniyetinden arın.

İnsan ol...

Önce insan...

Sonra haddini ve dengini bil.

Herkes herkesin dengi değildir, olamaz.

Eh olsun bir kıssadan hisse...

Bir okumamış cahil vardır,

Bir okumuş cahil vardır,

Bir mevkii için ne oldum cahili vardır,

Bir de parası için adam oldum sanan cahil vardır.

Velhasıl kendini ve haddini bilmek ince iştir, değeri paha biçilmezdir.

Ne mutlu kendini bilenlere, haddini bilenlere, dengini bilenlere...

Ne mutlu.

Ceyda ÇEÇEN

Eğitimci Yazar