Ölüm var, tıpkı yaşam gibi..
Bir varız, bir yokuz..
Nefes alıyorken edebimizle , değerlerimizle yaşayalım..
Sevdiklerimize sahip çıkalım, onlara değerli olduklarını ve onları çok sevdiğimizi hissettirelim..
Yaşatalım..
Ellere verdiğiniz değeri, zamanı, ilgiyi ailenize, eşinize, çocuklarınıza verin..
Ömrünüzü öyle güzel ve kıymetli yaşayın ki ; ölüm bile kıyamasın size...
Daima çalışkan ve üretken olun,
Daima yeni şeyler öğrenin,
Daima kitap okuyun, çokça kitap okuyun..
İnsanı zenginleştiren ruhu, yüreği ve kişiliğidir...
İlmi ve bilgisidir...
Araştırın, okuyun, ilminizi ve bilginizi artırın..
Nezaketi bilin, saygıyı bilin, değeri ve hoşgörüyü bilin..
Sevgiyi bilin, sevin ve sevilin..
Öyle güzel bir duruşunuz olsun ki şu hayatta,
Birgün ecel gelip kapıyı çaldığında ardınızda kalanların yüreğinde sonsuza dek yaşayan olun..
Kimse bu dünyaya boşuna gelmedi..
Herkesin bir görevi, dünyaya bir katacağı var..
Varlığınızın ve insanlığınizın bilincinde olarak paha biçilemez yaşamlarınız olsun..
Birgün her birimiz ayrı ayrı bu dünyaya el sallayacağız...
Yerimiz boş kalacak...
Kimi için yüreklerde yaşamaya devam edeceğiz...
Kimi için ise hiç bir şey ifade etmeyeceğiz...
Ve belki kimi için de, ohh be öldü de kurtulduk diyeceğiz..
Kim bilir...? Hayat bu işte..
Herşey Hepimiz için..
Henüz vakit var mı bilmiyorum...?
Tek bir nefes bile olsa varlığımız iyilikten, sevgiden, saygıdan, değerden, ilim ve bilgiden yana olsun...
Kendimizi yetiştirelim, eğitelim...
Bilmiyorsak öğrenelim..
Cahilliğin, ahlaksızlığın, terbiyesizliğin, kötülüğün kimseye bir kazancı yok...
Kafaları örümceklerden temizleyip bilgiyle, ilimle, iyilikle, erdemli değerlerle dolduralım..
Hakikî insanlar olalım..
Görünüşte insan olmak, hakiki insan olmak değildir..
Hakk yolunda doğru ve güzel insanlar olalım..
Yüreğimiz, zihnimiz okyanuslar gibi olsun..
Eylül...
Biraz hüzün, biraz farkındalık, biraz umut...
Ve belki biraz aşk..
Bolluğa, berekete kapı..
Eylül...
Boş bir banka ruhumu bıraktığım umut...
Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar
