Kocaman büyüttüm kalbimde...
Mutluluktan dev kuleler yaptım..
Renkli balonlarla gökyüzünü gezdim...
Tek bir güzel söze ömrümü abâd ettim...
Yarınını hiç düşünmeden hayali ile gerçeği kuşandım...
Başımı yastığıma koyduğumda ömrümde ilk defa mesuttum..
Kimseyi görmemiştim, dokunmamıştım, öpmemiştim...
Kokusunu dahi bilmiyordum...
Ruhumun ve yüreğimin bunlara ihtiyacı yoktu...
Çünkü ezelden bilirlerdi herşeyi...
Sessizce mutluluğu soludum...
Uyandığımda tüm gün boyunca,
Kendi içimde sessizce yaşadım çocuk sevincimi...
Mutluluğun en saf halidir çocuk sevinci...
Tam bir gün, yirmidört saat her an mutluluğu soludum...
Başımda beyaz güllerden bir taç,
Üzerimde beyaz bir pantolon ve beyaz bir penye ile prensesler gibiydim...
Anladım ki, iyi şeyler sessizce içinden yaşanırmış...
Bu masallardan sihirli bir gün bana armağandı biliyorum..
Eğer dilimi tutup da kimseyle bu sırrı paylaşmasaydım ,
Belki de ömrümce bu masalın yaşayanı olacaktım..
Mutluluk için küçük şeyler yeterli...
Onu sessizce içinizde yaşamanız çok önemli...
Unutmayın iyi şeyler paylaşılınca sihrini kaybediyor...
İnsanlar iyi olan herseyi yok etmede pek hünerlidirler...
Ben herseye rağmen şu hayatta bir gün bile olsa tam yirmi dört saat mutlu mesut yaşayabildim..
Benim bir masalım ve bir de masalımın kahramanı vardı...
O hayali tek başına, ama çok mutlu olduğum gün bana bir armağandı...
Rabb'imin armağanı...
Bir gün şu dünyadan göçüp giderken,
Ben de güldüm be dünya diyeceğim...
Tek bir gün de olsa şu yetimin de yüzü güldü diyeceğim...
Bakmasını, görmesini, hissetmesini bilirsen;
Küçücük şeylerden dev mutluluklar yaşayabilirsin...
Ben bunu kendi kendime başardım...
Bakış açısı ve olumlu zihin, güzel kapıları açar...
Beklenti ve yargı olmadan hayat daha güzel biliyor musunuz...?
Hele bir de kendinize yetebiliyorsanız bu şahâne ötesi oluyor..
Sevgilerimle...
Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar
