Varlığımın dert, yokluğumun kalanlara müjde olduğu bir dünyada yaşamak yaşamaksa yaşıyoruz işte Usta...
Tuhaf bir âlem bu dünya...
Çelişkilerle hep var olma mücadelesi veriyoruz.
İnsanlar bir kalp taşıdıklarını unutalı ;
Vicdan, merhamet, sevgi, saygı, hoşgörü, empati de yok oldu..
İnsanlar insanlıklarını kaybettiler...
Metanın hakim olduğu bir düzende, yaşamak yaşamaksa yaşıyoruz işte..
Topyekûn hepimiz aynı durumdayız...
Yalan dünyanın rüzgârına kapıldık, savruluyoruz işte..
Ağaç değiliz ki kök salalım, yaprak ve çiçek açalım, meyve verelim.
Bizler insanlığı unutmuş, insanca yaşamayı belki de hiç bilememiş, insan görünümlü insanlarız işte.
Hiçbirimiz diğerinden farklı değil...
Hepimiz aynı yolun yolcusuyuz.
Kimimize meltem kimimize poyraz esse de sonunda hepimiz bir rüzgâra kapılmış gidiyoruz.
Acaba hatayı nerede yapıyoruz...? Beklentili fedakarlıkta mı, sonsuz özveride mi, katıksız bencillikte mi...?
Bizler hiçbirimiz denge noktasına varamadık.
Ondandır hep bir kaosta yaşama gayretimiz.
Halbu ki dengeyi bulabilseydik huzurlu ve keyifli yaşayabilirdik.
Dengeyi bulamadık, dengeyi sağlayamadık.
Bizler kendimiz olmayı başaramadık, olmak isteyeni de engelledik.
Tarihin derinliklerinde insan olmayı başarmış yüce insanları öğrensek, bir parça ders alsak ne iyi olurdu.
Top, tüfek, teknolji, uzaya yerleşmek, corona gibi bir illeti insanlara musallat etmek ilerlemek olmuyor arkadaş, yaşamak olmuyor.
Sevgi ve huzur dolu bir kalbi hiç bir şey ile satın alamaz hiç kimse...!
İyi ve mutlu şeyler pahalı ve ulaşılamaz değildir.
Aksine çok ucuz ve basittir, kolaydır. Belki de zorda aramaktır yanlış olan.
Büyük mutluluklar için büyük bedellere gerek yoktur.
Küçücük bir tebessüm, kalpten gelen tatlı bir söz, sevgi dolu duru bir bakış.
Hepsi bu..!
Bu kadar kolay, bu kadar basit ve hiç masrafı yok.
İyi şeyler bedavadır Dostum, biliyor musun...?
Bir Pazar klasiği, yürekten damlayanlar...
Ceyda ÇEÇEN
Eğitimci Yazar
